เนื่องในโอกาสครบรอบ 5 ปี ตอนแรกตั้งใจว่าจะเขียน blog เป็นเรื่องเป็นราว แต่แล้วก็กลับลังเล เพราะรู้สึกว่ามันอาจจะเป็นเรื่องส่วนตัวเกินไปหรือเปล่า เอาเป็นว่า จะขอโน้ตเฉพาะบางเรื่องเอาไว้ก็แล้วกันนะ
จำได้ว่า… ละครเวทีเรื่อง ทวิภพ เดอะมิวสิคัล ที่กำลัง Re-stage อยู่ตอนนี้น่ะ ห่างจากครั้งที่แล้ว 5 ปีพอดี เพราะเธอบอกว่าอยากดู ก็เลยซื้อตั๋วรอบของ คุณหลวง กบ ทรงสิทธิ์ กับ เมณี่ แพ็ท สุธาสินี (ซึ่งมารู้ทีหลังว่าเจ้บ้าเห่อมาก เที่ยวโทรไปอวดใครต่อใครกันมากมาย) แต่สุดท้ายแล้ว เธอก็ไม่มีโอกาสได้ไปดู และนี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่ง (นอกจากกลัว พี่โดม ปรณ์ แล้ว) ที่คราวนี้ ยังไง้…ยังไง ชั้นก็ไม่ไปดูเด็ดขาด
จำได้ว่า… วันอาทิตย์สุดท้ายก่อนหน้า เพิ่งจะพาคุณนายไปทำผม สระ ซอย เซ็ท มาซะสวยเชียว จนงานรดน้ำหลายๆคนคงจะงง ว่าทำไมเจ้แกถึงสวยได้เยี่ยงนี้ ส่วนช่างทำผมที่เพิ่งทำให้เธอ คาดว่าตอนนี้ก็ยังผวาไม่หายเลย
จำได้ว่า… 1 สิงหาคม เมื่อ 5 ปีที่แล้ว เป็นวันอังคาร เพราะเรามัวแต่ทำงานงกๆ กลับดึกๆดื่นๆ จนไม่ได้ขึ้นไปหาเธอตั้ง 2 วัน แล้วก็ไม่มีโอกาสได้พบกันอีกเลย
จำได้ว่า… วันเสาร์หลังจากนั้น (5 สิงหาคม) เป็นวันคอนเสิร์ตใหญ่ของศิลปิน ซึ่งเพิ่งกลับมาออกซิงเกิ้ลใหม่ตอนนี้พอดิบพอดี ปาล์มมี่ นั่นเอง
จำได้ว่า… ได้เรียนรู้ว่า ขาดเราไป งานก็ไม่พังทลายหรอก เพราะโดนถอดออกจากที่เดิมกำลังถ่ายเบื้องหลังอยู่อย่างสนุกสนาน ก็ใครเค้าจะปล่อยให้ชั้นไปทำงานละนะ
จำได้ว่า… งานของเธอ อย่างน้อยก็ได้มีพวงหรีด จากบริษัทบันเทิงชื่อดังอันดับต้นๆของไทยมาด้วยนะ เสียดายอยู่นิดนึง ถ้าไม่ติดงานที่อีก 4 วันก็จะถึงแล้ว อีกหลายๆคนก็น่าจะได้มาร่วมงานด้วย
จำได้ว่า… เราเริ่มเบื่อ วันแม่แห่งชาติ เพราะเป็นช่วงหลังจากนี้ไม่นาน แถมยังจะพาลไปนึกถึงตอนที่เคยไปช่วยจัดของเข้าห้าง สมัยที่เจ้ขายของเด็ก Pigeon ต้องไปออกบูทวันแม่ทุกปีๆ
จำได้ว่า… ช่วงแรกๆ จะมีอาการนี้ทุกๆวัน ที่เวลาเจออะไร ก็จะนึกว่า เอาไว้กลับไปเล่าให้ฟังดีกว่า หรือเจอของกินอะไร ที่คิดว่าเธอน่าจะกินได้ (เพราะช่วงหลังๆเธอกินได้น้อยซะเหลือเกิน) ก็จะนึกว่า ซื้อไปฝากดีกว่า แล้วก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่า แต่ตอนนี้เธอไม่อยู่แล้วนะ
จำได้ว่า… เวลา 5 ปี มันผ่านไปเร็วกว่าที่เดิมเราคิดเอาไว้มาก
จำได้ว่า… ถึงเวลาจะผ่านไปเร็ว แต่จนถึงวันนี้ ก็ยังคิดถึงแม่เสมอนะคะ